البته کسی با شادی و شاد بودن مخالف نیست و حتی از خود امامان (ع) به ما اینگونه رسیده:

«شیعیان ما کسانی هستند که در شادی ما شاد بوده و در غم ما اندوهناک باشند »

اما آنچه در این نوشتار مورد انتقاد قرار می گیرد نوع خاصی از این رفتارهاست که به بهانه میلاد امام زمان (عج) روی می دهد و رونق آن در شهر ما نیز چشمگیر است(که این هم به همت ما بر می گردد!!)
آنچه در شادی ها و اصولاً در تمام فعالیتها بایستی مد نظر باشد این است که :
شاد کردن امام زمان(عج) هیچگاه با زیر پا گذاشتن دستورات دینی حاصل نمی شود.امامان معصوم(ع)در احادیث خود بر این نکته تأکید داشته اند که شیعیان همواره باید مواظب اعمال خود باشند و آن را اصلاح نمایند و گمان نکنند که با محبّ اهل بیت (س) بودن کار تمام است. در کتاب اصول کافی _که معتبرترین کتاب حدیث شیعه است _ این حدیث از امام محمد باقر (ع) آمده است :
«تنها این که کسی بگوید من علی(ع) را دوست دارم مشکلی را حل نمی کند ... خدا با کسی خویشاوندی ندارد هرکس خدا را اطاعت کند او راست می گوید که ولایت ما را دارد اما کسانی که ادعای ولایت ما را می کنند اما دائماً اهل معصیت هستند دروغ می گویند ما چنین کسانی را دشمن خود می شماریم.» (اصول کافی جلد 2 صفحه74)
برخی از برنامه هایی که در سطح شهر به اسم امام زمان (عج) برگزار می گردد به طور قطع با احکام و دستورات دینی در تضاد بوده و باید از ریشه اصلاح گردد:
اختلاط زن و مرد از اموری است که شارع مقدس ما را از آن نهی نموده ،حال چه این اختلاط در عزاداری باشد چه در شادی و جشن ائمه(س) و یا حتی در مسجد رفتن. حفظ حجاب و حفظ نگاه از توصیه های مؤکّد اسلامی و نصّ صریح قرآن است.(سوره نور ،آیه 30 و 31) ما که به راحتی این اصول و دستورات را در جشنهای امام زمان(عج)فراموش می کنیم دیگر چه امام زمانی برایمان باقی می ماند که به یادش باشیم؟؟ و اگر هم هستیم دیگر آن امام زمان ،مهدی موعود نیست بلکه امامی است که با سلیقه خود در ذهن ساخته ایم.
چگونه توقع داریم حضرت مهدی(عج) در جشن تولد خودش به شهر ما بیاید در حالی که در این روز موسیقی های آنچنانی فضای شهر ما را پر کرده است؟

این جشن ها برای من «آقا» نمی شود
شب با چراغ عاریه، فردا نمی شود

یوسف! به شهر بی هنران وجه خویش را
عرضه مکن؛ که هیچ تقاضا نمی شود

اینجا، همه من اند؛ من بی خیالِ تو
اینجا کسی برای شما، ما نمی شود

آقا! جسارت است؛ ولی زودتر بیا
این کارها به صبر و مدارا نمی شود

مگر شرکت در مجلس گناه ،حرام نیست پس چگونه آقا می تواند به شهر ما قدم بگذارد؟! (11)علاوه بر موسیقی غیر شرعی برخی اوقات در این محافل شاهد رقص و پایکوبی برخی هستیم که همه این موارد باعث ترویج فساد در جامعه شده و انسان را از یاد خدا غافل می کند. چه بسا دخترکان و پسرکانی که به بهانه شرکت در این جشنها بزک کرده و از خانه بیرون می آیند و...
حال وظیفه ما در این میان چیست؟ چرا باید برای توجیه هوسهای خود، از آبروی دیگران_آنهم قطب عالم امکان(ارواحنا فداه)_ مایه بگذاریم؟

نفس ارتکاب معصیت آنهم در ملأ عام جرم بزرگی است اما این حرکات که در نیمه شعبان انجام می گیرد فرهنگ جامعه را نیز به انحراف می کشاند؛دیگر ما امام زمان را با رقص و موسیقی و اختلاط محرم و نامحرم می شناسیم،چگونه می خواهیم به کودکان خود که شاهد چنین قضایایی در سالهای متمادی بوده اند توضیح دهیم که امام زمان (عج) خود برچیننده بساط فساد است؟

جشنهای اینچنینی از آنجا که بدعتی آشکار در فرهنگ مهدویت و انتظار است مردود بوده و مبارزه با آن از وظایف منتظران واقعی امام زمان (عج) می باشد.
از حضرت امام جعفر صادق(ع) داریم:
« وقتی امام دوازدهم ظهور می کند از ناحیه بعضی مسلمانان با مشکلاتی مواجه می شوند که پیغمبر اکرم(ص) هم این مشکلات را از ناحیه کفّار نداشتند .» (بحار الأنوار جلد 52،صفحه 362) شاید برخی از این مشکلات اشاره به اینگونه برنامه ها باشد و این افراد در برابر امام زمان (عج) هم صف آرایی نموده و بگویند نه آقا شما اشتباه میکنید،این کارها اشکالی ندارد ! که ادامه حدیث شریف به این موارد (عدم پذیرش حرف امام زمان(عج) توسط این افراد به ظاهر مسلمان) اشاره دارد.
اگر ما چشم خود را به روی این قضایا نبندیم ،وظیفه ما آنقدر ها هم نامشخص و مبهم نیست.کاری که ما می توانیم انجام دهیم همان "امر به معروف و نهی از منکر " در مراتب مختلف است.
در اهمیت امر به معروف و نهی از منکر همین بس که در احادیث آمده است که:« امر به معروف و نهی از منکر فریضه (امر واجب) عظیمی است که بقیه فرائض به وسیله آن اقامه می گردد. »؛
یعنی اگر امر به معروف نباشد سایر دستورات دین هم تعطیل می شود.اگر ما سال گذشته و یا دوسال پیش ،در این قضیه جدی تر بودیم کار به اینجا نمی کشید و اگر امسال هم بی تفاوت باشیم مطمئناً سال آینده بدتر از امسال خواهد شد.

اما ما چه کنیم؟
1_در وهله نخست لازم است نسبت به چنین اموری اخم نموده و ابراز ناراحتی نماییم. (این کار دیگر از عهده همه ما بر می آید و احتیاج به قشون کشی هم ندارد)مبادا خود ما هم در محفل اینها شرکت کرده و به روی بانیان آن لبخند بزنیم!

2_کار دیگری که می توان انجام داد این است که به افرادی که این امور را اداره می نمایند تذکر داده، با آنها صحبت نمود و مضرات این کارها را به آنها اعلام کرد و آنها را متوجه اشتباه خود نمود.حتی اگر طرف مقابل ما چندان به مسائل دینی هم پایبند نباشد و ما نتوانیم با استدلالات خود وی را قانع نماییم همین تذکر دادن می تواند طرف را به فکر وادارد و اگر این تذکر توسط تک تک ماها تکرار شود و طرف متوجه حساسیت های جامعه دینی در این زمینه گردد ،از لحاظ روانی روی فرد اثر گذاشته و احتمال دارد که دست از کار اشتباه خود بردارد.

3_در این بین مسئولین محترم شهر هم وظیفه ای بس خطیر دارند چرا که از یکسو باید به کار فرهنگی بپردازند تا بینش جوانان و مردم ارتقاء یافته و به این سمت و سو نروند و لازم است با فعالیتهای خود محبت و معرفت نسبت به امام عصر(عج) و فرهنگ انتظار را در جامعه نهادینه نمایند. و از سوی دیگر چون قدرت اجرایی دارند لازم است با اینگونه امور برخورد قاطع نمایند.

واما کلام آخر...
به هر حال اینها برخی از وظایفی است که بر عهده مردم و مسئولین است."کُلّکُم راعٍ وَ کُلّکُم مَسوولٌ عَن رَعِیتِهِ " هیچ کس بدون تکلیف نیست و روزی از ما در این زمینه سؤال خواهد شد.

اگر ما واقعاً محب آقا امام زمان (عج) هستیم این محبت را باید در عمل نشان دهیم.
این هشدار هم بد نیست آورده شود که با این گناهانی که در جامعه ما وجود دارد و با این بی تفاوتی ها ، هر لحظه امکان نزول عذاب الهی وجود دارد و اگر هم تابحال روی نداده به خاطر دعاهای امام زمان (عج) بوده خود آقا هم در این زمینه فرموده اند: «همانا من برای اهل زمین مایه امن و امانم .به وسیله من خداوند عزّ و جلّ بلا را از اهلم و شیعیانم دور می کند »یعنی هر چند که ما شیعه واقعی نیستیم ولی باز هم آقا امام زمان (عج) رعایت ما را می کنند.
ان شاءالله به برکت این ایام فرخنده و توجّهات دائمی حضرت ولی عصر(عج) به ما بتوانیم بیش از پیش به وظایف خود آشنا شده و به آنها جامه عمل بپوشیم.